> اعدام کرامت انسان در ملاءعام

هیچ کدام از کسانی که در خیابان‌ها چوبه‌ی دار بر پا می‌دارند و دانشجویان و کارگران را مقابل دیدگان دیگران شلاق می‌زنند و دانشجویان را ستاره‌دار می‌کنند یا به بند می‌کشند، سخن‌شان این نیست که قصد دارند کرامت انسانی دیگران را زیر پا بگذارند و یا حقوق بشر را نادیده بگیرند. آن‌ها نیز می‌گویند که دل در گرو رعایت شان و کرامت انسانی دارند و هدفشان برپایی حقوق بشر است و قصد دارند جرم و جنایت را در جامعه ریشه‌کن کنند.

آن‌ها که در ملاءعام اعدام می‌کنند و یا حکم به قتل ملحدان می‌دهند نیز، سخن از کرامت انسانی می‌گویند. آیت‌الله خمینی، بنیان‌گذار جمهوری اسلامی، قصاص را عملی می‌داند که در آن رحمت و مهربانی با دیگری نهفته است. شما وقتی کسی را که مرتکب جرمی شده است اعدام می‌کنید در واقع به او مهربانی داشته‌اید و موجب شده‌اید که او کشته بشود تا نتواند بیش از این به رفتارهای ناپسند خود ادامه بدهد، و هم در این دنیا خودش و دیگران از دست اعمال او در امان هستند و هم در آخرت به دلیل مرگ زودتر از موعد کم‌تر مرتکب گناه می‌شود؛ از این‌رو عذابش نیز کم‌تر خواهد بود.

آیت‌الله خمینی lمی‌گوید: “اگر امروز، یک کسی که فساد در ارض می‌کند کشته بشود، برای خودش رحمتی است، به خیال این‌که به صورت یک تادیب، نه این است که این یک چیزی باشد که برخلاف رحمت باشد. پیغمبر، رحمه‌للعالمین است و تمام جنگ‌هایی که او کرده است، دعوت‌هایی که او کرده است، همه‌اش رحمت است. این‌که می‌فرماید که: قاتلوهم حتی لا تکون فتنه بزرگ‌ترین رحمت است بر بشر. آن‌هایی که خیال می‌کنند که این آسایش دنیایی رحمت است و بودن در دنیا و خوردن و خوابیدن حیوانی رحمت است، آن‌ها می‌گویند که اسلام چون رحمت است، نباید حدود داشته باشد، نباید قصاص داشته باشد، نباید آدمکشی بکند. آن‌هایی که ریشه‌ی عذاب را می‌دانند، آن‌هایی که معرفت دارند که مسائل عذاب آخرت وضعش چی است، آن‌ها می‌دانند که حتی برای این آدمی که دستش را می‌برند برای این کاری که کرده است، این یک رحمتی است. رحمتش در آن طرف ظاهر می‌شود. برای آن کسی که فساد کن است،